Narigheid

Om een beetje in het ritme te blijven schrijf ik maar weer een verhaaltje. De vorige keer sloot ik af met de mooie overwinning van Oranje tegen Brazilië. Deze begin ik dan maar met de mooie overwinning die ons in de finale brengt. Deze wedstrijd heb ik in het hotel gekeken vanaf het puntje van de stoel. Samen met een paar Duitsers en een Deen. Dit was trouwens wel erg gezellig. De Duitsers kwamen uit Munchen, dus ik heb ze maar allerlei mooie verhalen verteld van de Pokal finale in Berlijn. En natuurlijk gezegd: Ein Kuss fuhr die mutti! Zoals Louis van Gaal dat zo mooi kan zeggen.

Behalve voetbal kijken heb ik natuurlijk ook nog andere dingen meegemaakt. Zo ben ik vorig weekend naar Budapest geweest. Als voorbereiding had ik een paar adressen van Hostels op geschreven en ben ik gaan rijden. Na drie kwartier stond ik minden in het centrum. Budapest is een echte stad met trams, stank en veel geparkeerde auto’s langs de weg. Ook de zwervers waren van de partij. Ik heb de auto ergens in een steegje geparkeerd op de hoop dat ie daar veilig zou staan. Dus niet fileparkeren op zijn Spaans of van die wielklemmen. Maar dat is uiteindelijk allemaal goed gegaan. Het eerste Hostel had plaats dus daar heb ik mijn spullen maar neer gegooid. Omdat ik op mijn hotel kamer geen wasmachine heb had ik de zooi maar mee genomen. Alles in de wasmachine gegooid en aangezet. Een prachtige machine met was en droog functie. Intussen ben ik de stad in gelopen om te kijken wat er te beleven viel. Gewapend met een kaart ging deze jongen weer op pad. In de stad was niet veel te zien. Weer geen groot centrum met alle winkels bij elkaar. Dus heb maar wat rond gelopen, ik ben ook niet zo’n stad mens. Tussendoor een paar keer terrasje gepakt om wat te drinken voor de verkoeling. Als het boven de dertig graden is moet je de stad niet in! Na een uur of drie ben ik weer terug gelopen naar het Hostel.

Onderweg kwam ik langs een kapper op. Omdat mijn haren al bijna op mijn schouders kwamen ben ik naar binnen gegaan. Die kapsters daar konden natuurlijk maar een half woord Engels, maar ze begrepen wel dat er wat gebeuren moest. Ik heb er heerlijk uitgerust. Een mooi vrouwtje heeft er heel wat moois van gemaakt. Zo kan ik tenminste weer op pad dacht ik. Trouwens niet duur, euro of 8. Aangekomen bij het Hostel zaten er een paar Nederlandse dames TV te kijken. Ze kwamen uit Arnhem en waren op examenreis. Na een poos kletsen merkte ik ineens op dat de wasmachine aan stond. Ik kijken, zat mijn was er nog in! Dat ding heeft vier uur staan draaien. Niet gedacht dat mijn kleren zo vies waren. Het was een heel gekloot om de deur los te krijgen, maar stekker eruit helpt vaak goed. Het resultaat mocht er wezen. Geen kleren gekrompen en alles brand schoon. Alleen wel wat dingen verkleurd. Laten we het op een leuk avontuur en een wijze les houden :P De volgende keer moet ik gewoon de stekker er na een uur uittrekken. Maar het is altijd minder werk dan in een teiltje wassen! Die dames moesten mij natuurlijk allemaal uitlachen.

’s Avonds ben ik met die dames op pad gegaan. Er waren ook nog drie dames uit Zweden en een uit Finland. Aan het begin van de avond was ik dus met 7 vrouw weg! Zoals je natuurlijk wel weten houden dames het niet zo lang samen vol. Dus halverwege de avond ben ik met de Nederlandse meiden verder gegaan in de stad. Naar een mooie openlucht disco geweest. Omdat het allemaal niet zo veel aan was zijn we op tijd naar huis gegaan. De volgende dag ben ik wat wezen rond toeren in Budapest en ben ik weer naar Tata gegaan. Ik had eigenlijk gewoon niet zo veel zin meer in toeristische dingen doen. T was goed om er ff uit geweest te zijn, maar met bekende stappen is toch een stuk leuker.

Na een gewone kantoordag op maandag ben ik dinsdag weer op pad geweest. 300 Km verderop ligt een bedrijf van de Belgische familie Claessens. Deze mannen kunnen vloeiend Hongaars spreken, er is nog hoop voor mij. Het zijn echt giga ondernemers met heel veel varkens, akkerbouw, melkvee en een eigen melkhandel. Op zo’n bedrijf kun je het best een poos volhouden. Helaas ben ik maar heel kort daar geweest, heb voor mijn opdracht niks kunnen doen. Wel hebben we op kantoor een heerlijke bak koffie gedronken met de secretaresses. Ook daar kun je het een poos mee volhouden. Als ik wil en als ik tijd heb mag ik een dagje terug komen om meer van het bedrijf te bekijken. Hopelijk past dat nog in de planning want die koffie smaakte goed!

Op de terugweg naar huis vond ik dat mijn auto wat raar begon te doen. Het voelde alsof een wiel uit balans was. Dus deze keer maar rustig naar huis gereden. Het geschud werd steeds erger dus was dolblij dat ik ’s avond weer bij het hotel aangekomen was. De volgende ochtend ben ik eerst maar naar een garage gereden. Gelukkig zat er een in de buurt. Die mensen daar konden alleen amper een woord Nederlands. De monteur al helemaal niet, die inspecteerde de hele onderkant van de auto terwijl het probleem bij de voorwielen zat. Hij kon niks vinden, dus wij samen de weg op gegaan. Toen merkte hij snel zat wat ik bedoelde. Hun gezocht naar onderdelen, het zou een week duren voordat deze gearriveerd zouden zijn. Ik flink gevloekt en maar een glaasje water gedronken. Dit wonderspul bracht mij op het idee om de anwb te bellen. Ik ben gelukkig net voor mijn reis lid geworden. Na een paar keer bellen was er meer duidelijkheid. De anwb kon de onderdelen sneller bestellen maar niet binnen twee dagen. Dus ik zou recht hebben op een huur auto. Voordat ik dat allemaal geregeld had was de dag ongeveer voorbij. Heb van 8 tot 16 uur bij de garage gezeten. Toen kon ik eindelijk naar huis rijden met een huurauto: Nissan Note. Autotje met maar een paar km op de teller. Ondanks dat, lang niet zo comfortabel als mijn eigen bolide, maar ik kom van de plek. Samen met nog ander slecht nieuws had ik dus een echte klote dag gehad. Ik ben ’s avond maar op tijd naar bed gegaan op de hoop dat de dag snel voorbij zou gaan. Dat is gelukt :)

Donderdag ben ik de dag weer vol goede moed begonnen. Na een heerlijk ontbijtje ben ik naar het kantoor gegaan om meters te maken. Het is gelukt, eindelijk een flink verhaal getypt voor het verslag. Dat valt me zwaar tegen want ben erg druk met het kloppend maken van de financiële gegevens. Ook de bedrijfsbezoeken kosten erg veel tijd. Het vervelende is dat ze ook weinig opbrengen. In Hongarije geven de boeren niet graag gegevens vrij. Ook heb ik mijn vraagtekens bij de administratie. De boeren hebben hier namelijk twee bureaus op het kantoor. Een bureau met een computer, en een ander bureau vol met papieren om aan te werken. Ik probeer nu samen met een aantal mensen zelf te bedenken wat het in Hongarije kost om varkens te produceren. Dit is lastig, maar een betere manier is er niet.

De cultuur in Hongarije is behoorlijk anders dan in Nederland. Mensen nemen veel meer tijd voor alles. Ze vinden al snel dat ze druk zijn. Braamts kwartiertje kennen ze hier niet, reken maar met een uur! Mensen vinden het leuk om een poosje met je te praten. Zo was ik van de week aan het tanken bij zo’n lokaal zaakje die blijkbaar al lang gesloten was. Na een paar minuten mocht ik toch nog ff tanken. Die man achter de balie kon Engels en vond het geweldig dat ie met mij kon praten. Het liet mij foto’s van zijn Indonesische vrouw zien en van zijn vakantie in Canada, want daar had hij Engels geleerd. Het leek heel veel op Hongaars vond hij. Ik heb hem maar in zijn waan gelaten. Na allerlei dingen van hem gezien te hebben kon ik er eindelijk vandoor, weer een half uur later!

Komend weekend ben ik van plan om naar Siofok te gaan. Dit plaatsje aan het Balatonmeer is ook erg populair voor jongerenreizen. Dus verwacht daar wel de nodige Nederlanders tegen te komen. Omdat alle Hotels en Hostels volgeboekt zijn moet ik ergens anders overnachten. Dat wordt denk ik kamperen. Op een camping, of als die ook vol is ergens achter een paar wagens in een weiland! Vake bu-j te bange.

Die tent ga ik morgen maar is aanschaffen bij de plaatselijke supermarkt TESCO. Dit is een concern uit Engeland wat het hele land hier heeft vol gebouwd met gigantische supermarkten. Dit allemaal vanwege gigantische subsidie en belastingvoordelen van de Hongaarse staat. In deze winkel kun je vlees, fruit, kleren, autobanden, boeken, elektronica, wasmiddel, drank, bloemen, brood, speelgoed, noem alles ook maar op, bijna alles is wel verkrijgbaar. Dus tenten denk ik ook wel.
Als ik voldoende materiaal kan vinden blijf ik zaterdag en zondag in Siofok. Dan kan ik daar mooi de Finale bekijken met de andere Nederlanders. Dus ik neem de klompen weer mee! Dan hoop ik dat ik maandag weer een beetje fit kan opstaan om weer richting werk te gaan. Hopelijk kan mijn auto volgende week snel gerepareerd worden. Want mijn planning is om vrijdag te beginnen aan de terugreis. Als het mee zit kan ik dan zondag nog een dagje de zwarte cross bekijken!

Dit was mijn verhaal wel weer. Over niet al te lange tijd zie ik de meeste weer. Degene die nog aan de andere kant van de wereld zitten, geniet er lekker van ;)
Szia