Wie zaait zal oogsten

Terwijl in Nederland de winter langzamerhand steeds meer intrede doet begint het hier in Australië hoog zomer te worden. De temperaturen zijn richting de 35 graden en de zon staat hoog aan de hemel. Ik ben nu weer bij mijn vrienden in Koorda waar ik een half jaar geleden gewerkt heb.

Voordat ik weer naar Koorda ging heb ik eerst afscheid moeten nemen van mijn vorige werk in New Norcia. Het is toch altijd weer lastig om te vertrekken als je leuke mensen om je heen hebt. De laatste weken op de boerderij in New Norcia waren wat rustiger. We hebben vooral genoten van het feit dat we een van de beste seizoenen in jaren hebben gehad. Er waren weinig problemen en het hooi was van betere kwaliteit dan ooit. Dat is super mooi want vorig jaar was het hooien (letterlijk) in het water gevallen. Het hooi is nu allemaal opgeslagen in de grote hooischuren en wordt verwerkt voor export. Gilmac is het bedrijf wat de verwerking doet en is in eigendom van de familie. Gilmac heeft 4 verwerkingsbedrijven in verschillende plekken in Australië. In totaal wordt er per jaar 250.000 ton hooi verwerkt, ze zijn de marktleider in Australië. Het hooi wordt deels verwerkt tot brokjes/biks en deels verwerkt tot kleine baaltjes. De biks wordt vooral verkocht aan schepen die koeien en schapen transporteren en de baaltjes gaan voornamelijk naar Japan. De japanners voeren het hooi aan de melkkoeien. Voor mij was het super interessant om het hele proces van begin tot het eind te zien.
Gelukkig hebben we naast het werken ook nog wat tijd gehad voor ontspanning. David en Marnie hadden ons uitgenodigd voor een teamuitje op Rotnest Island. Met het team zijn we een dagje met een boot van een vriend op pad geweest. Het was super gezellig om met het team zo’n mooi eiland te bezoeken.

Inmiddels zit ik alweer een week bij mijn vrienden in Koorda. Het oogsten is hier nu begonnen, dus ik dacht; wie zaait zal oogsten. Gelukkig hoefde ik niet meteen volop aan het werk en hadden we eerst wat tijd voor ontspanning. Ik had een goede dag uitgekozen om over te komen. ’s Avonds was er namelijk een “drive-in” cinema. Oftewel, en buiten bioscoop (je weet wel, zoals je in films ziet). Ik heb nog nooit zulke slechte films gezien, maar de atmosfeer was super en het was leuk om weer veel oude bekende terug te zien. De gezelligheid was weer als vanouds. Na het weekend zijn we weer begonnen met het oogsten. Het combinen gebeurt met een spik splinter nieuwe combine met 400 pk, 12 maaibord, autosteer, climate control, koelkast (groot genoeg voor een krat bier), enz, enz. Oftewel, een gigantisch bakbeest. Gelukkig maar, wat de oppervlaktes zijn hier ook wat groter. De volgende keer zal ik er meer van laten zien als ik ook weer een filmpje heb. Het combinen heeft hier aardig wat weg van combine racen.

Dit is mijn laatste bericht vanuit Australië. Over een week vlieg ik weer terug naar Nederland. Ik kijk er naar uit om iedereen weer te zien, maar ik hoop toch echt dat ik een klein beetje van het mooie weer hier kan mee nemen!